کاوش موضوع ایسکمی

ایسکِمی (به انگلیسی: Ischemia) اصطلاحی پزشکی به معنی ایست خون است که به کم‌رسیدن خون، به اندام یا ناحیه‌ای از بدن گفته می‌شود. ایسکمی به صورت حاد باعث کمبود اکسیژن و به صورت مزمن باعث کمبود مواد مغذی در بخش‌های هدف می‌شود و این امر باعث آسیب رسیدن به بافت‌ها یا سوءکارکرد اندام می‌گردد. آسیب ایسکمی بر حسب اندام هدف متفاوت است، برای نمونه ممکن است باعث مرگ بر اثر سکته قلبی یا کبودی پا شود. ایسکمی به محدودیت در تأمین خون (خون رسانی به) بافت، گروه عضلانی، یا هر عضو بدن اشاره دارد که منجر به کمبود اکسیژنی می‌شود که برای متابولیسم سلولی و زنده نگه داشتن بافت ضروری است. این حالت معمولاً به علت مشکلاتی در رگ‌های خونی ایجاد می‌شود که منجر به آسیب یا اختلال در عملکرد بافت‌ها می‌شود، از جمله هیپوکسی و اختلال در عملکرد میکروواسکولار. این وضعیت می‌تواند به دلیل تنگی رگ‌ها (مانند وازوکانستریکشن، ترومبوز یا آمبولی) به صورت موضعی باعث هیپوکسی شود.... بیشتر در ویکی پدیا